بررسی تولیدات علمی پژوهشگران ایرانی در حوزه آموزش و ترویج کشاورزی براساس داده‌های پایگاه SCOPUS

سابقه ایجاد رشته آموزش و ترویج کشاورزی در کشور ایران به حدود نیم قرن می‌رسد. طی این مدت، پژوهشگران و دست‌اندرکاران این رشته علاوه بر فعالیت در سطح عرصه و ارتباط با کشاورزان، پژوهش‌های درخور توجهی را نیز برای اعتلای سطح این رشته به انجام رسانده‌اند. با این حال سهم محققان کشور در عرضه آثار علمی این حوزه در سطح جهانی موضوعی است که چندان مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان تولیدات علمی پژوهشگران رشته آموزش و ترویج کشاورزی کشور در سطح جهانی است. بدین منظور ابتدا مقالات مرتبط با این حوزه بدون در نظرگرفتن هرگونه محدودیت زمانی از طریق جستجو در پایگاه استنادی SCOPUS استخراج و پالایش گردیده و سپس نتایج مزبور با استفاده از شاخص‌های علم‌سنجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل شده نشان می‌دهد در بازه زمانی 1982 تا 2016 حدود 216 مقاله در این زمینه از طرف پژوهشگران ایرانی عرضه شده است. بر اساس میانگین هندسی متوسط رشد سالانه مقالات در این حوزه حدود 8/6 است. همچنین حدود 65 درصد از مقالات توسط دو یا سه نویسنده و تنها 7/15 درصد آنها توسط یک نویسنده تألیف شده است. به علاوه، دانشگاه‌های تهران، آزاد اسلامی (علوم و تحقیقات) و شیراز بالاترین سهم را در پشتیبانی از مقالات تولید شده داشته‌اند. در مجموع به 216 مقاله تولید شده 398 مورد استناد صورت گرفته که در این میان مقالات منتشر شده در سال 2010 بیشترین استناد را دریافت کرده‌اند.